Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016
Σάββατο 25 Ιουνίου 2016
O βαθιά δημοκρατικός χαρακτήρας του Brexit
Του Δημήτρη Καζάκη
Ο πανικός με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος υπέρ του Brexit συνεχίζεται. Και τι δεν ακούμε τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Η βλακεία είναι τόσο απόλυτη που ξεπερνά κάθε προηγούμενο.
Αυτοί που ψήφισαν υπέρ του Brexit είναι εθνικιστές και ακροδεξιοί. Η αλήθεια είναι ότι η πλειοψηφία των Βρετανών και ιδίως των λαϊκών στρωμάτων και τάξεων - με πρώτη την παραδοσιακή εργατική τάξη στα παλιά βιομηχανικά κέντρα της Βρετανίας που σήμερα σαρώνονται από τη μαζική ανέχεια και ανεργία - ψήφισαν υπέρ της διατήρησης του έθνους κράτους και εναντίον του υπερεθνικού αυτοκρατορικού μορφώματος της ΕΕ.
Το Ε.ΠΑ.Μ. χαιρετίζει την ιστορική απόφαση του Βρετανικού λαού
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο χαιρετίζει την ιστορική απόφαση του λαού της Μεγάλης Βρετανίας να φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το βρετανικό δημοψήφισμα για την αποχώρηση από τη ΕΕ, με την μεγάλη -και απρόσμενη για πολλούς- συμμετοχή του απλού λαού και το τελικό αποτέλεσμα, αποτελεί ένα ισχυρό ράπισμα στους αλαζόνες των Βρυξελλών, στους τραπεζίτες και τους απανταχού υποτακτικούς τους.
Ο βρετανικός λαός απέδειξε πως ό,τι και να σχεδιάζεται στα παρασκήνια, πίσω από κλειστές πόρτες, από τις ολιγαρχίες σε βάρος των λαών είναι ανατρέψιμο και ότι το μέλλον βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια των ίδιων των πολιτών, αρκεί οι ίδιοι να το θελήσουν.
Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016
Και τώρα ήρθε η σειρά μας…
Του Δημήτρη Καζάκη
«Αυτό δεν έπρεπε να συμβεί,» γράφει στο editorial το Bloomberg για την επικράτηση του Brexit. Ο πανικός δεν περιορίζεται απλά και μόνο στα ταμπλό των χρηματιστικών και πιστωτικών αγορών, αλλά έχει καταλάβει και τα επιτελεία της παγκόσμιας διακυβέρνησης τόσο στην Ευρώπη, όσο και πέραν του Ατλαντικού. Φανταστείτε τον πανικό τους. Μέχρι δική τους βουλευτή δολοφόνησαν για να αποτρέψουν τη ψήφο στο Brexit και δεν τα κατάφεραν.
Με την επικράτηση του Brexit, αλλάζουν πλέον όλα τα δεδομένα. Το «πουλόβερ» της ΕΕ αρχίζει και ξηλώνεται. Οι Βρετανοί και κυρίως τα λαϊκά στρώματα που έχουν δεινοπαθήσει από την παγκοσμιοποίηση και ψήφισαν συντριπτικά υπέρ του Brexit, υπεράσπισαν την ανάγκη ύπαρξης του έθνους κράτους έναντι ενός υπερκράτους όπου το κουμάντο έχουν απάτριδες γραφειοκράτες υποχείρια των μεγαλύτερων αρπακτικών της χρηματαγοράς.
Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016
Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016
Τρίτη 21 Ιουνίου 2016
Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016
Σάββατο 18 Ιουνίου 2016
J. Cox: To ιδανικό θύμα σε μια πολύ βρώμικη ιστορία
Του Δημήτρη Καζάκη
Πριν καν προλάβει να στεγνώσει το αίμα της δύστυχης J. Cox στον χώρο του εγκλήματος, η είδηση άρχισε να μεταδίδεται σε Βρετανία και Ευρώπη ως εξής: Η ειδεχθής δολοφονία της Cox ανατρέπει τα δεδομένα δίνοντας το προβάδισμα στην ψήφο παραμονής στην ΕΕ. Από την πρώτη στιγμή η J. Cox δεν δολοφονήθηκε μόνο μια φορά με ειδεχθή τρόπο, αλλά αμέτρητες φορές με κάθε δελτίο ειδήσεων, κάθε ρεπορτάζ, κάθε δήθεν ανάλυση, κάθε υποκριτικά συμπονετική δήλωση των επικεφαλής του "Μένω", κοκ. Όλοι τους χρησιμοποιούν με τον πιο εξόφθαλμο και χυδαίο τρόπο τη δολοφονία σαν μέσο για να αποσπαστούν ψήφοι υπέρ της παραμονής στην ΕΕ.
Παρασκευή 17 Ιουνίου 2016
Τρίτη 14 Ιουνίου 2016
Δευτέρα 13 Ιουνίου 2016
Έχει καμιά σημασία να ασκούμε εθνική κυριαρχία σαν χώρα;
Του Δημήτρη Καζάκη
Το σίγουρο είναι ότι ζούμε σε περίοδο πλήρους παραλογισμού. Δείτε με τι απλότητα συζητούν όλοι τους για το πώς χάθηκε η εθνική κυριαρχία της χώρας υπό το καθεστώς των μνημονίων. Λες και πρόκειται για κάτι εντελώς δευτερεύων. Σαν να βγήκαμε στη βροχούλα χωρίς ομπρέλα. Ε, θα βραχούμε κάπως, αλλά μετά θα στεγνώσουμε και έτσι όλα μέλι-γάλα.
Η θεωρία αυτή στην πιο χυδαία της εκδοχή διατυπώθηκε από την κ. Βαγενά, η οποία δήλωσε αρχικά: «Δεν μας τρομάζουν τα 99 χρόνια διάρκειας του ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. Εδώ η Ελλάδα ήταν υπό Τουρκική σκλαβιά για 400 χρόνια και άντεξε.»
Κυριακή 12 Ιουνίου 2016
Παρασκευή 10 Ιουνίου 2016
Δωσίλογοι και γελοίοι !!!
Του Αντώνη Παπαντωνίου
Πολύς λόγος γίνεται τίς τελευταίες ημέρες για την Αναθεώρηση του Συντάγματος. Θα ήθελα λοιπόν να κάνω μερικές παρατηρήσεις και να εκφράσω κάποιες σκέψεις για ένα τόσο σοβαρό αντικείμενο όπως αυτό.
Καταρχήν θα ήθελα να μου πούν αυτοί που παριστάνουν ότι αποφασίζουν και Κυβερνούν αυτόν τον τόπο ποιό Σύνταγμα προτίθενται να αναθεωρήσουν. Υπάρχει Σύνταγμα;;;; Γιατί όχι μόνον εγώ αλλά και οι Ουρακοτάγκοι στα βάθη της Ζούγκλας γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει παρά μόνον μια Πλατεία που φέρει αυτό το όνομα από την Επανάσταση της 3ης Σεπτέμβρη 1843, όταν ο Λαός μαζί με το Στρατό πήραν Σύνταγμα απ τον Όθωνα. Βεβαίως η λέξη Σύνταγμα απαντάται ακόμη και σε Σχηματισμό του Στρατού, που πρός το παρόν υπάρχει.
Πέμπτη 9 Ιουνίου 2016
Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016
Τρίτη 7 Ιουνίου 2016
Η Ελλάδα μετατράπηκε σε πολεμική εφεδρεία του Ισραήλ
Του Δημήτρη Καζάκη
Στις 2 του μηνός ψηφίσθηκε από τη Βουλή με τη γνωστή πλέον τακτική ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε, η διεθνής σύμβαση με τίτλο "Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Κράτους του Ισραήλ σχετικά με το Καθεστώς των Δυνάμεών τους." Η Συμφωνία αυτή είχε υπογραφεί στο Τελ Αβίβ στις 19 Ιουλίου 2015 από τον Π. Καμμένο και τον Ισραηλινό ομόλογό του.
Η συμφωνία αυτή δεν αφορά στην "στρατιωτική συνεργασία" της Ελλάδας με το Ισραήλ, αλλά το Καθεστώς των Δυνάμεων τους (Status of Forces Agreement, SOFA). Τι είναι αυτή η συμφωνία; Σύμφωνα με τις ΗΠΑ, η οποία είναι η πρώτη χώρα παγκόσμια που εφάρμοσε τις συμφωνίες αυτές μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, "SOFA είναι πολυμερείς ή διμερείς συμφωνίες που θεσπίζουν σε γενικές γραμμές το πλαίσιο βάσει του οποίου λειτουργεί το στρατιωτικό προσωπικό των ΗΠΑ σε μια ξένη χώρα και πώς η εσωτερική νομοθεσία της ξένης δικαιοδοσίας ισχύει για το προσωπικό των ΗΠΑ στη χώρα αυτή." (R. Chuck Mason, Status of Forces Agreement (SOFA): What Is It, and How Has It Been Utilized? Congressional Research Service, 15 Μαρτίου 2012)
Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016
Μπορεί να γίνει βιώσιμο το δημόσιο χρέος της Ελλάδας;
Η κυβέρνηση και οι Ευρωπαίοι θέλουν να μας πείσουν ότι το ζήτημα του δημόσιου χρέους θα αντιμετωπιστεί άμεσα. Εφόσον βέβαια είμαστε καλά παιδιά και κάνουμε ότι μας λένε. Οι δηλώσεις τους προσωπικά μου θυμίζουν το "ετελείωσεν!" που επαναλάμβανε με ιδιαίτερο στόμφο ο βο(υ)λευτής Καλοχαιρέτας του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου.
Φυσικά όλοι τους αποσιώπησαν την έκθεση βιωσιμότητας του χρέους που εξέδωσε το ΔΝΤ στις 23 Μαΐου, μία μέρα πριν το τελευταίο Eurogroup. Ο λόγος απλός. Η έκθεση υπογράμμιζε ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας όχι μόνο δεν είναι βιώσιμο, αλλά δεν μπορεί να γίνει ούτε κι αν επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι των πρωτογενών πλεονασμάτων και των ιδιωτικοποιήσεων που έχουν τεθεί από τους Ευρωπαίους. Η Ελλάδα ακόμη κι αν πετύχει τους στόχους, ακόμη κι αν πετύχει την προβλεπόμενη άνοδο του ΑΕΠ, δεν πρόκειται να ρίξει το δημόσιο χρέος κάτω από το 140% του ΑΕΠ το 2060.
Σάββατο 4 Ιουνίου 2016
Ας επιτρέψουμε στους αληθινούς ηγέτες που έχουμε ανάγκη να αναδειχθούν στην πράξη!
Του Δημήτρη Καζάκη
Είναι αλήθεια ότι χωρίς ηγέτες, ηγετικές φυσιογνωμίες που γεννιούνται μέσα από τις ίδιες τις περιστάσεις και συμπυκνώνουν με τα προσόντα και τη δράση τους τις καλύτερες προσδοκίες και τα αιτήματα του λαού, ποτέ δεν κινήθηκε μπροστά η ιστορία. Ειδικά όταν η κατάσταση ήταν τόσο κρίσιμη, όσο η σημερινή.
Τα άναρχα μπουλούκια και οι κάθε λογής σημαιοφόροι του εξισωτισμού και της ισοπέδωσης, που θέλουν να κατεβάσουν τους πάντες στο επίπεδο τους, ήταν σε ολόκληρη την ιστορία η άλλη όψη του σκοταδισμού, της μαύρης αντίδρασης και του φασισμού. Το 1901, o Γάλλος επαναστάτης Γκουστάβ Ερβέ απέκτησε μεγάλη φήμη, δημιουργώντας μια εικόνα της τρίχρωμης φυτεμένης σε ένα σωρό από κοπριά. "Κάτω οι πατρίδες, κάτω η οργάνωση και οι αρχηγοί της," ούρλιαζε έως ότου βρήκε την αληθινή καταξίωση των ιδεών του στον εθνικοσοσιαλισμό του Μουσολίνι και του Χίτλερ. Ιστορικό μνημείο για να θυμίζει σ' όλους τι κρύβεται στ' αλήθεια πίσω από τις υστερικές κραυγές περί "αμεσοδημοκρατίας" χωρίς οργάνωση και ηγεσία.
Παρασκευή 3 Ιουνίου 2016
Πέμπτη 2 Ιουνίου 2016
Ας αφήσουμε κατά μέρος τα αναφιλητά για τον λαό κι ας κοιτάξουμε τι μπορεί να κάνει ο καθένας μας
Του Δημήτρη Καζάκη
Μα γιατί δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος με όλα αυτά που συμβαίνουν; Το ερώτημα είναι φυσιολογικό, αλλά και αφελές. Αν δεν είναι άλλοθι αδράνειας, ή πρόφαση παραίτησης.
Ποτέ μια κοινωνία, ή ένας λαός δεν ξεσηκώνεται μόνο και μόνο από τα παθήματά του. Όσο τραγικά, όσο ολέθρια κι αν είναι. Ούτε επιλέγει την εξέγερση για ιδεολογικούς λόγους υπό τις εντολές, ή το σύνθημα μιας πρωτοπορίας, ή ενός ηγέτη. Ο λαός και τα κοινωνικά στρώματα οδηγούνται στην εξέγερση παρά κι ενάντια της θέλησής τους. Πότε; Όταν για την πλειοψηφία, αφενός, τίθεται άμεσα, επιτακτικά και στην πράξη ζήτημα ζωής, ή θανάτου. Και, αφετέρου, δεν έχει απομείνει κανένας άλλος τρόπος διαμαρτυρίας που να τρέφει την αυταπάτη ότι θα φέρει κάποιο πενιχρό έστω αποτέλεσμα.
Τετάρτη 1 Ιουνίου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)